Uczęszczał do szkoły ludowej w Kościelnej Jani, a od 1872 r. do 1875 r. w Nowem nad Wisłą W latach 1875 – 1878 był uczniem Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego w Grudziądzu, gdzie należał do tajnej organizacji samokształceniowej. W 1878 r. zdał maturę. W tym samym roku objął stanowisko II nauczyciela w szkole ludowej w Lisewie. W latach 1879 – 1922 pracował jako kierownik w szkole ludowej w Linówcu, w ówczesnym powiecie chełmińskim. Tam też sprawował urząd wójta, a także pełnił funkcję zastępcy urzędnika USC oraz zastępcy sędziego rozjemczego w obwodzie Wabcz.
E. Cherek
08.11.2017 09:01
(aktualizacja 16.08.2023 14:53)
Nauka j. polskiego w szkołach
W lipcu 1879 roku poślubił Kazimierę Kornelię zd. Kaniecką – córkę kierownika szkoły w Pniewitem (gmina Lisewo). Z tego związku przyszło na świat piętnaścioro dzieci, z których sześcioro zmarło w niemowlęctwie, a jeden z synów – Leon – zginął na froncie rumuńskim w czasie I wojny światowej. Sędziwego wieku dożyły trzy córki i pięciu synów, a wśród nich pierworodny Egon (1886 –1973) – ceniony pedagog i działacz społeczny oraz najmłodszy Jan (1901–1987) – nauczyciel, harcerz, działacz Związku Polaków w Niemczech. Był założycielem i długoletnim prezesem Katholischer Lehrerverein na powiat chełmiński.
Najmłodszy Jan 24 listopada 1918 r. wziął udział w zebraniu stowarzyszenia, podczas którego został zgłoszony wniosek o natychmiastowe rozpoczęcie nauczania języka polskiego we wszystkich oddziałach szkół powszechnych z większością dzieci polskich. Razem z koleżkami wysłał pruskiemu ministrowi Adolfowi Hoffmanowi depeszę, w której napisali m. in.: „Weil wir polnische Lehrer mit dem preussischen Kultusminister nichts mehr zu tun haben”.
W grudniu 1918 roku z grupą współpracowników założył Towarzystwo Nauczycieli Polaków Ziemi Chełmińskiej- pierwszą taką organizację na Pomorzu, której to prezesował od stycznia 1919 r. Następnie został pierwszym prezesem Związku Towarzystw Nauczycieli Polaków – Katolików Województwa Pomorskiego z siedzibą w Grudziądzu. Brał też udział w pracach Komisji Szkolnej w Toruniu. Również w 1920 roku wystartował w wyborach uzupełniających do Sejmu Ustawodawczego, lecz bez powodzenia.
Pszczelarz i ogrodnik z zamiłowania
Najmłodszy syn Jan był zapalonym pasjonatem pszczelarstwa i ogrodnictwa. Posiadał jedną z największych pasiek w powiecie chełmińskim, liczącą 50 pni. Po przeprowadzce do Grudziądza brał udział w pracy tamtejszego Towarzystwa Pszczelniczego, którego był prezesem (1924–1927), a później z racji zasług – prezesem honorowym (od 3 kwietnia 1927 r.). Zasiadał w zarządzie Związku Towarzystw Pszczelniczych na Pomorzu. Jako delegat uczestniczył w zjazdach Związku Towarzystw Pszczelniczych Rzeczypospolitej Polskiej. W 1927 r. został wybrany przewodniczącym komitetu na rzecz utworzenia ogrodu botanicznego w Grudziądzu. Zmarł w 1945 roku.
