Miłość, miłosierdzie i... ryzyko

Nabożeństwo prowadził ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga. Mszę uświetniły występy chórów łączonych: Szczecin Gospel Choir, Policki Chór Kameralny Postscriptum, Chór Kameralny Akademii Rolniczej w Szczecinie i Goleniowski Chór Kameralny COLLEGIUM VOCALE. Dyrygowała Iwona Wiśniewska-Salamon. Partie solowe wykonali: Grażyna Flicińska-Panfil (sopran) i Wojciech Maciejowski (tenor). Wykonano utwory autorstwa Jana Szopińskiego, do których słowa napisała Zofia Jasnota. Czytania mszalne odczytali Halina Winiarska i Jerzy Kiszkis.

Starannie dobrany repertuar utworów muzycznych wprowadził zgromadzonych w zadumę i skupienie. Czytania mszalne objęły Księgę Rodzaju oraz List św. Pawła do Koryntian.
Podczas homilii ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga przypomniał koleje życia św. Rocha. Zwrócił uwagę na fakt, że motywem przewodnim życia świętego była miłość i miłosierdzie oraz chęć pomagania ludziom, a przecież miłość jako najważniejsze z uczuć została wymieniona także w czytaniu Listu św. Pawła do Koryntian. Ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga wspomniał także o jeszcze jednym ważnym elemencie jakże krótkiego, zaledwie 32-letniego życia świętego – ryzyku. Ryzyku podjęcia wędrówki, pielgrzymki do Boga i do ludzi, ryzyku zachorowania podczas niesienia pomocy ciężko chorym.
Legenda świętego Rocha także stanowiła przedmiot rozważań podczas homilii. Przypomnijmy, że mówi ona, iż podczas swojej wędrówki do Francji św. Roch zaraził się dżumą w Piacenzie. Ukrył się wtedy w pobliskim lesie, aby nie zarażać ludzi. W tym lesie odnalazł go pies, który następnie codziennie przynosił mu jedzenie. Wkrótce potem święty wyzdrowiał.
- Legendy nie należy rozumieć jako czegoś zmyślonego. Legenda jest komentarzem do życia, literackim pomnikiem i dowodem czci świętego - mówił ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga.
Na zakończenie ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga podziękował księdzu Zdzisławowi Ossowskiemu za zorganizowanie kolejnej edycji Festiwalu Muzyki Gospel podkreślając, że muzyka i śpiew zawsze były i są czymś nieodłącznie związanym z liturgią Kościoła, drogą do Boga i modlitwą. A w dzisiejszych czasach, gdy większość ludzi jedynie pasywnie i często w samotności słucha muzyki, Kościół pozostaje jednym z niewielu miejsc, gdzie można bezpośrednio i aktywnie wziąć udział we wspólnym śpiewie ku chwale Boga.